بررسی تنگناهای طبیعی توسعة فیزیکی شهر سنندج

توپوگرافی و پدیده‌های طبیعی در مکان‌گزینی، گسترش، توسعة فیزیکی و مورفولوژی شهرها تأثیر بسزایی دارند. هدف اصلی پژوهش حاضر، شناخت تنگناهای طبیعی توسعة فیزیکی شهر سنندج و مکان‌یابی مناسب آن در توسعة آینده است. برای نیل به این هدف، از نقشه‌های توپوگرافی، زمین‌شناسی، کاربری اراضی، داده‌های هواشناسی، منابع کتابخانه‌ای و تحقیقات میدانی بهره گرفته شده است. ابتدا محدودة منطقة پژوهش روی نقشه‌های توپوگرافی و زمین‌شناسی تعیین شد، سپس ازطریق نرم‌افزار 2004 AutoCad Map وArcInfo 8.0 به رقومی‌سازی نقشه‌ها، خطاگیری و تهیة توپولوژی پرداخته شد و از طریق سامان? اطلاعات جغرافیایی ((GIS پایگاه اطلاعاتی نقشه‌ها تهیه گردید. در تهیة خروجی‌های مورد نیاز از برنامة الحاقی تحلیل‌گر فضایی در سامان? اطلاعات جغرافیایی بهره‌گیری شد. پس از آن، مطالعات میدانی صورت گرفت. نتایج نشان داد عواملی همچون ارتفاعات آبیدر، تپه‌های داخل شهر و رودخان? قشلاق تنگناهایی را برای توسعة شهر به‌وجود آورده‌اند، به‌گونه‌ای که تنها 81/4 درصد از محدودة مورد مطالعه، مناسب توسعة شهر برشمرده می‌شود.